Jetzt geht’s los!
Door: Lars van Galen
Blijf op de hoogte en volg Lars
11 Februari 2016 | Zwitserland, Dietikon
Er is alweer anderhalve week voorbij hier in Zürich (of preciezer, Dietikon)… het is alweer even geleden dat ik vol spanning naar Zürich ben gereden. Het vreemde, en vooral ook fijne, is dat ik me hier na anderhalve week al helemaal thuis voel. Pas nu ik weer achter mijn computer een nieuwe blog in elkaar aan het zetten ben, besef ik weer dat dit eigenlijk helemaal niet ‘normaal’ is! Als ik weer even terugdenk, dan realiseer ik me dat er toch ontzettend veel gebeurd is. Ik kan er een boek over schrijven, maar dat doen we maar niet ;). Dus proberen we maar een ‘korte’ samenvatting te maken (wat achteraf natuurlijk niet gelukt is haha). Jetzt geht’s los!
Van jezelf thuis voelen naar jezelf totaal niet thuis voelen, en weer terug!
De reis naar Zwitserland stond in het teken van miezer. Het was een grauwe bedoeling. Maar natuurlijk, precies toen we Zwitserland in reden, begon het op te klaren! Een goed teken aan de wand?
Al snel kwamen we in Dietikon aan, een voorstad van Zürich. Veel lage flats, en op het eerste oog weinig groen. Een lege kamer. Ik kon me bij aankomst moeilijk voorstellen dat ik hier 7 maanden zou gaan doorbrengen. Gelukkig was dat gevoel maar van korte duur, een korte wandeling en een paar posters aan de muur deden al wonderen.
De dag daarna stond een trip op het programma naar Zürich, de plek waar ik ga studeren (en nu ook al bezig ben met Duits te leren). Ik wist echt niet wat ik moest verwachten. Een moderne stad? Een drukke stad? Uiteindelijk bleek de stad een heel stuk mooier dan ik had gedacht!
Prachtig uitzicht over de Alpen (ik kon het al bijna niet laten om daar heen te gaan ;) ), en ook veel mooie, vrij oude gebouwen. Natuurlijk hebben we daar ook mijn toekomstige universiteit bezocht. Het bijzondere is dat je vanaf het station met een kabelbaan omhoog kunt, scheelt weer een flink aantal meters klimmen, en zere kuiten.
De Uetliberg: een hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk!
Het voorlopige ‘hoogtepunt’ was een bezoek aan de grootste berg van Zürich, de Uetliberg. Met een aantal huisgenoten heb ik de beklimming aangegaan, het uitzicht werd letterlijk met elke stap omhoog nog mooier! Bovenop de top had je letterlijk een 360 graden panorama over o.a. Zürich, de Zürichsee en de Alpen. Dit smaakt zeker naar meer. De Alpen lonken…
Deutsch lernen
Na een week ‘vakantie’ te hebben gevierd ben ik afgelopen maandag begonnen aan het echte werk, met een intensieve cursus Duits. Binnen een paar dagen is mijn Duits van beroerd naar acceptabel gegaan, dus dat is al een hele vooruitgang ;). Het enige nadeel is dat ze in Zwitserland het zogenaamde Schwyzerdüutsch spreken. Vergelijk het met Nederlands leren in een land waar ze Fries spreken. Toch, omdat iedereen ook Hochdeutsch kan, en niet iedereen Engels, is het wel handig om een beetje Deutsch zu sprichen können.
Een taalcursus helpt ook om meer mensen te leren kennen uit veel verschillende culturen. Van Nieuw Zeeland tot Polen, je kunt het zo gek niet verzinnen. Maar er zijn altijd… jawel, ook Nederlanders!
Nederlanders zijn overal!
Een ding wat mij hier al opgevallen is, is dat je letterlijk overal Nederlanders tegenkomt. In mijn studentenhuis, bij de taalcursus Duits, bij de hardloopvereniging… Zelfs als je ergens willekeurig in een bos rondloopt kom je ze tegen. Ook dat is mij al overkomen, en dan spreek je onverwacht toch weer Nederlands in plaats van Engels.
Talenknobbel dol maken
Dat is ook nog zoiets, die talen. Ik wissel de talen letterlijk om de haverklap af. Je begint met Engels, dan wissel je je naar Duits als je bij de talencursus aankomt. In de pauze spreek je weer Nederlands of Engels met Duitse worden er tussendoor gegooid (omdat je dan niet op het Nederlandse of Engelse woord kunt komen). Dan ga je weer over naar Duits, en weer terug naar Engels of Nederlands. Of zelfs Frans, is me ook al overkomen. Mijn talenknobbel heeft het dus zwaar te verduren hier ;).
Een eind eraan breien
En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar voor nu zet ik er maar eens een punt achter. Op het programma staat onder andere de stad Genéve, dan kan een bezoek aan het CERN natuurlijk niet ontbreken. En natuurlijk het echte werk, de studie op het ETH. De ETH van Albert Einstein, wiens zwaartekrachtsgolftheorie vandaag echt bewezen is. Wie weet wat dat voor mijn studie betekent … (waarschijnlijk niet zoveel, maarja ;) ). Gruezi aus Dietikon, und bis eines nächsten Zeit!
Van jezelf thuis voelen naar jezelf totaal niet thuis voelen, en weer terug!
De reis naar Zwitserland stond in het teken van miezer. Het was een grauwe bedoeling. Maar natuurlijk, precies toen we Zwitserland in reden, begon het op te klaren! Een goed teken aan de wand?
Al snel kwamen we in Dietikon aan, een voorstad van Zürich. Veel lage flats, en op het eerste oog weinig groen. Een lege kamer. Ik kon me bij aankomst moeilijk voorstellen dat ik hier 7 maanden zou gaan doorbrengen. Gelukkig was dat gevoel maar van korte duur, een korte wandeling en een paar posters aan de muur deden al wonderen.
De dag daarna stond een trip op het programma naar Zürich, de plek waar ik ga studeren (en nu ook al bezig ben met Duits te leren). Ik wist echt niet wat ik moest verwachten. Een moderne stad? Een drukke stad? Uiteindelijk bleek de stad een heel stuk mooier dan ik had gedacht!
Prachtig uitzicht over de Alpen (ik kon het al bijna niet laten om daar heen te gaan ;) ), en ook veel mooie, vrij oude gebouwen. Natuurlijk hebben we daar ook mijn toekomstige universiteit bezocht. Het bijzondere is dat je vanaf het station met een kabelbaan omhoog kunt, scheelt weer een flink aantal meters klimmen, en zere kuiten.
De Uetliberg: een hoogtepunt, letterlijk en figuurlijk!
Het voorlopige ‘hoogtepunt’ was een bezoek aan de grootste berg van Zürich, de Uetliberg. Met een aantal huisgenoten heb ik de beklimming aangegaan, het uitzicht werd letterlijk met elke stap omhoog nog mooier! Bovenop de top had je letterlijk een 360 graden panorama over o.a. Zürich, de Zürichsee en de Alpen. Dit smaakt zeker naar meer. De Alpen lonken…
Deutsch lernen
Na een week ‘vakantie’ te hebben gevierd ben ik afgelopen maandag begonnen aan het echte werk, met een intensieve cursus Duits. Binnen een paar dagen is mijn Duits van beroerd naar acceptabel gegaan, dus dat is al een hele vooruitgang ;). Het enige nadeel is dat ze in Zwitserland het zogenaamde Schwyzerdüutsch spreken. Vergelijk het met Nederlands leren in een land waar ze Fries spreken. Toch, omdat iedereen ook Hochdeutsch kan, en niet iedereen Engels, is het wel handig om een beetje Deutsch zu sprichen können.
Een taalcursus helpt ook om meer mensen te leren kennen uit veel verschillende culturen. Van Nieuw Zeeland tot Polen, je kunt het zo gek niet verzinnen. Maar er zijn altijd… jawel, ook Nederlanders!
Nederlanders zijn overal!
Een ding wat mij hier al opgevallen is, is dat je letterlijk overal Nederlanders tegenkomt. In mijn studentenhuis, bij de taalcursus Duits, bij de hardloopvereniging… Zelfs als je ergens willekeurig in een bos rondloopt kom je ze tegen. Ook dat is mij al overkomen, en dan spreek je onverwacht toch weer Nederlands in plaats van Engels.
Talenknobbel dol maken
Dat is ook nog zoiets, die talen. Ik wissel de talen letterlijk om de haverklap af. Je begint met Engels, dan wissel je je naar Duits als je bij de talencursus aankomt. In de pauze spreek je weer Nederlands of Engels met Duitse worden er tussendoor gegooid (omdat je dan niet op het Nederlandse of Engelse woord kunt komen). Dan ga je weer over naar Duits, en weer terug naar Engels of Nederlands. Of zelfs Frans, is me ook al overkomen. Mijn talenknobbel heeft het dus zwaar te verduren hier ;).
Een eind eraan breien
En zo kan ik nog wel even doorgaan, maar voor nu zet ik er maar eens een punt achter. Op het programma staat onder andere de stad Genéve, dan kan een bezoek aan het CERN natuurlijk niet ontbreken. En natuurlijk het echte werk, de studie op het ETH. De ETH van Albert Einstein, wiens zwaartekrachtsgolftheorie vandaag echt bewezen is. Wie weet wat dat voor mijn studie betekent … (waarschijnlijk niet zoveel, maarja ;) ). Gruezi aus Dietikon, und bis eines nächsten Zeit!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
