Schijnrust
Door: Lars van Galen
Blijf op de hoogte en volg Lars
26 April 2016 | Zwitserland, Dietikon
En zo zijn we weer een paar weekjes verder, en kan ik vooral zeggen dat het gelukt is mij aan mijn ‘tegenstrijdige’ ambitie te houden; de rust is wedergekeerd. Alhoewel rust… studie houdt me toch wel meer dan bezig ;). Enfin, rust of niet, het is me toch weer gelukt om een aantal pagina’s vol te schrijven! Hoe dat nu weer is gelukt… misschien kan ik mijn rust maar het beste schijnrust noemen ;). Off we go!
Van genie tot noob, binnen 1 dag!
Ja het is mogelijk, binnen 4 uur zowel genie genoemd worden en jezelf een complete noob te voelen. Het is ook een talent, alleen word je er niet zo heel veel wijzer van ;). Dat zit zo: Tijdens een les over numeriek modelleren werd een spoedcursus grenslaagprocessen gegeven. Hét onderwerp waar Wageningen zich in de meteorologie weet te laten zien. En dus ook waar alle Wageningse meteostudenten veel van af weten. Of beter gezegd: moeten weten. Dat zei ik dus ook tegen een medestudent van mij. En dat kreeg ik te weten. Plots stond ik voor de klas dat stukje meteo uit te leggen. Gelukkig snapten de andere studenten wel iets van mijn uitleg (gezien dat een applaus het gevolg was), dus dat was een hele opluchting haha. Kon ik weer met een gerust hart gaan zitten ;).
Maar dan: vervolgens moesten we voor datzelfde vak een weermodel bouwen op een computer. Laat ik het zo zeggen: vergeleken met de studenten op ETH ben ik letterlijk een technofoob. Oftewel: het werd geen succes ;). Terwijl iedereen klaar was, bleef ik nog even rommelen (en chagerijnen) tegen mijn computer die niet deed wat ik wilde. Moraal van het verhaal: een beroep als computertechnicus zal er voor mij niet in zitten :p.
Wetenschapper van jezelf
Al bevat het stukje hierboven maar 4 uur van mijn studie hier, het zegt toch veel meer dan wat 4 uur van een studiedag normaal zouden zeggen. En daar ben ik ook zelf achter gekomen. Hieruit valt misschien wel af te lezen dat ik niet een geniaal onderzoeker ben, en waarschijnlijk ook nooit ga worden. Dat zou namelijk betekenen dat ik achter de computer tot geweldige resultaten ga komen. And just believe me, that ain’t gonna happen.
Meest typisch was nog dat iemand aan mij vroeg: ben jij een modelleerder (achter de computer) of doe je experimenten en werk je ze dan uit, achter de computer? Uhm ja, geen van beiden? Klein foutje haha.
Terug naar de moraal: wat ik heb ‘uitgevonden’ (om maar eens onderzoekstaal te gebruiken) is dat er geen nieuwe Einstein in mij schuilt. Wat dan wel? Dat lesgeven – of uitleggen – bevalt me toch wel heel goed… En aangezien mensen blijkbaar snappen wat ik bedoel, zit daar misschien wel een toekomst in. Maar ik heb nog wel even de tijd om daar achter te komen ;).
Duits, Zwitsersduits of toch een mengelmoes?
De week daarop stond de eerste Zwitserse meteo-excursie (ja er volgen er nog meer ), naar Meteoconsult in Appenzell! Het bedrijf dat zijn wortels heeft in een voor mij wel heel bekend dorp (of stadje) Wageningen! De uitspraak van Wageningen blijkt toch een heikel puntje, maar dat vergeven we ze maar.
Maar waarom de titel dan? Dat begon in diezelfde ochtend, toen ik mijn eerste echte les in het Duits kreeg. Wonderwel was het vrij goed te verstaan voor mij, dus het Duits slijpt er langzaam in haha. Maar dan de middag. Eenmaal aangekomen in Appenzell werd mijn zekerheid over Duits toch even feilloos de kop in gedrukt. Of het nu een mengelmoes was tussen Zwitsersduits en Hoogduits, ik zal het nooit weten. Maar in ieder geval kon ik van heel de excursie vrij weinig volgen haha. Maar het was wel leuk om met wat mede-weerfanaten gesproken te hebben. En raad eens…
Jawel een derde van de groep was weer Nederlands! Hoe dat toch komt… En dus kwam het er toch weer op neer dat ik in de treinrit heen en terug weer Nederlands aan het spreken was. Dutchies, they’re everywhere!
De ‘Helden’ van FC Zürich
Dan even iets compleet anders. Letzigrund, het grootste stadion van Zürich, het stadion dat een van de grootste atletiekwedstrijden van de wereld huisvest (de Diamond league). Althans, dat was waar het voor mij vooral voor bekend was. Maar ook zijn 2 Zwitserse voetbalclubs daar huisgevest! Tijd voor een bezoekje dus.
Wat zal ik zeggen, we waren machteloos. We waren er niet in geslaagd om FC Zürich naar de overwinning te schreeuwen. Zo dichtbij… :p. Maar een mooie ervaring was het zeker! De sfeer was, ondanks dat het stadion verre van vol was, behoorlijk goed omdat ze in Zürich blijkbaar een heel trouwe, en verrassend enthousiaste harde kern hadden! Zelfs als de situatie hopeloos is, ik zou het allang hebben opgegeven… Vooral als je kijkt naar het niveau, het is net alsof je Sparta tegen Telstar bekijkt, en dan groots supporter van Telstar bent. Respect, dat is alles wat ik kan zeggen!
Water, een (niet) brandende pop en een verschrikkelijke zomer
Iets wij meteorologen van gruwelen is het voorspellen van het weer maanden vooruit met wat je maar ook verzinnen kunt. In Zürich hebben ze daaraan gestalte gegeven met de verbranding van een pop. Ja inderdaad, een pop, of beter gezegd de verbranding ervan, geldt als weersvoorspelling! Dit komt allemaal samen in het evenement met de ingewikkelde naam Sechseläutern.
Dat zit zo: hoe sneller de pop (de Böogg) verbrandt, hoe beter het weer wordt in de zomer. En laat dat nu eventjes het probleem zijn. Want de pop brandde bijna niet. Moesson. De hemelsluizen waren letterlijk opengebroken. Resultaat: duizenden mensen stonden met paraplu’s en bevroren handen en voeten te wachten tot die pop eindelijk brandde. Zelfs geholpen door olie wilde het bijna niet! Conclusie: het wordt een ongelofelijke klotezomer. Maar wij meteorologen weten beter… toch? ;)
Wit goud in April
Of heeft de Böogg toch wel degelijk gelijk? Net zoals in Nederland is hier de laatste dagen van dat witte goud naar beneden gekomen, ja sneeuw! Met winterse temperaturen en hagel voelt het net alsof April tot wintermaand omgedoopt wordt…
En dat moeten de dappere lopers van de Marathon van Zürich ook geweten hebben zeg! Liefst 2 uur achter elkaar werden die lopers bekogeld met hagel, natte sneeuw enzovoort. Respect, maar ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat ik niet heb gekozen om van die marathon mijn eerste marathon (lees: lijdensweg) te maken ;).
Een bijzondere activiteitenswitch
Enfin, geen marathon voor mij dus. Maar wie mij had verteld dat ik op diezelfde dag, op nog geen 100 meter van de marathon zelf, op de dag dat Wout Poels wielerhistorie schreef, een balletvoorstelling (!) in het Operahaus zat te bekijken had ik waarschijnlijk compleet voor gek verklaard. Maar het is toch echt zo…
Dat het dan ook nog het aanzien meer dan waard was, was nog een tweede mooie verrassing. Hoewel ik soms niet veel meer zag dan rondhuppelende mensen op een podium (ja, er zou een verhaal achter moeten zitten haha), was de combinatie met muziek erbij toch wel leuk om gezien te hebben! Ook bijzonder: de gemiddelde leeftijd in het gebouw werd door onze aanwezigheid zowaar bijna gehalveerd, maar ach, jong ben je maar zelden :p.
Und das is der Punkt, wo ich mein Blog enden möchte. Ja, es gibt viele möglichkeiten für mich um viel mehr zu schreiben, aber ich denke das dieses Blog ganz genug is für diese Monat. Auf wiedersehen! (P.S verwacht nu geen volgende hele blog in het Duits, dat wordt een te grote pijn om te schrijven voor mij, en waarschijnlijk met alle fouten erin ook een pijn voor jullie om te lezen haha)
Auf wiedersehen!
Van genie tot noob, binnen 1 dag!
Ja het is mogelijk, binnen 4 uur zowel genie genoemd worden en jezelf een complete noob te voelen. Het is ook een talent, alleen word je er niet zo heel veel wijzer van ;). Dat zit zo: Tijdens een les over numeriek modelleren werd een spoedcursus grenslaagprocessen gegeven. Hét onderwerp waar Wageningen zich in de meteorologie weet te laten zien. En dus ook waar alle Wageningse meteostudenten veel van af weten. Of beter gezegd: moeten weten. Dat zei ik dus ook tegen een medestudent van mij. En dat kreeg ik te weten. Plots stond ik voor de klas dat stukje meteo uit te leggen. Gelukkig snapten de andere studenten wel iets van mijn uitleg (gezien dat een applaus het gevolg was), dus dat was een hele opluchting haha. Kon ik weer met een gerust hart gaan zitten ;).
Maar dan: vervolgens moesten we voor datzelfde vak een weermodel bouwen op een computer. Laat ik het zo zeggen: vergeleken met de studenten op ETH ben ik letterlijk een technofoob. Oftewel: het werd geen succes ;). Terwijl iedereen klaar was, bleef ik nog even rommelen (en chagerijnen) tegen mijn computer die niet deed wat ik wilde. Moraal van het verhaal: een beroep als computertechnicus zal er voor mij niet in zitten :p.
Wetenschapper van jezelf
Al bevat het stukje hierboven maar 4 uur van mijn studie hier, het zegt toch veel meer dan wat 4 uur van een studiedag normaal zouden zeggen. En daar ben ik ook zelf achter gekomen. Hieruit valt misschien wel af te lezen dat ik niet een geniaal onderzoeker ben, en waarschijnlijk ook nooit ga worden. Dat zou namelijk betekenen dat ik achter de computer tot geweldige resultaten ga komen. And just believe me, that ain’t gonna happen.
Meest typisch was nog dat iemand aan mij vroeg: ben jij een modelleerder (achter de computer) of doe je experimenten en werk je ze dan uit, achter de computer? Uhm ja, geen van beiden? Klein foutje haha.
Terug naar de moraal: wat ik heb ‘uitgevonden’ (om maar eens onderzoekstaal te gebruiken) is dat er geen nieuwe Einstein in mij schuilt. Wat dan wel? Dat lesgeven – of uitleggen – bevalt me toch wel heel goed… En aangezien mensen blijkbaar snappen wat ik bedoel, zit daar misschien wel een toekomst in. Maar ik heb nog wel even de tijd om daar achter te komen ;).
Duits, Zwitsersduits of toch een mengelmoes?
De week daarop stond de eerste Zwitserse meteo-excursie (ja er volgen er nog meer ), naar Meteoconsult in Appenzell! Het bedrijf dat zijn wortels heeft in een voor mij wel heel bekend dorp (of stadje) Wageningen! De uitspraak van Wageningen blijkt toch een heikel puntje, maar dat vergeven we ze maar.
Maar waarom de titel dan? Dat begon in diezelfde ochtend, toen ik mijn eerste echte les in het Duits kreeg. Wonderwel was het vrij goed te verstaan voor mij, dus het Duits slijpt er langzaam in haha. Maar dan de middag. Eenmaal aangekomen in Appenzell werd mijn zekerheid over Duits toch even feilloos de kop in gedrukt. Of het nu een mengelmoes was tussen Zwitsersduits en Hoogduits, ik zal het nooit weten. Maar in ieder geval kon ik van heel de excursie vrij weinig volgen haha. Maar het was wel leuk om met wat mede-weerfanaten gesproken te hebben. En raad eens…
Jawel een derde van de groep was weer Nederlands! Hoe dat toch komt… En dus kwam het er toch weer op neer dat ik in de treinrit heen en terug weer Nederlands aan het spreken was. Dutchies, they’re everywhere!
De ‘Helden’ van FC Zürich
Dan even iets compleet anders. Letzigrund, het grootste stadion van Zürich, het stadion dat een van de grootste atletiekwedstrijden van de wereld huisvest (de Diamond league). Althans, dat was waar het voor mij vooral voor bekend was. Maar ook zijn 2 Zwitserse voetbalclubs daar huisgevest! Tijd voor een bezoekje dus.
Wat zal ik zeggen, we waren machteloos. We waren er niet in geslaagd om FC Zürich naar de overwinning te schreeuwen. Zo dichtbij… :p. Maar een mooie ervaring was het zeker! De sfeer was, ondanks dat het stadion verre van vol was, behoorlijk goed omdat ze in Zürich blijkbaar een heel trouwe, en verrassend enthousiaste harde kern hadden! Zelfs als de situatie hopeloos is, ik zou het allang hebben opgegeven… Vooral als je kijkt naar het niveau, het is net alsof je Sparta tegen Telstar bekijkt, en dan groots supporter van Telstar bent. Respect, dat is alles wat ik kan zeggen!
Water, een (niet) brandende pop en een verschrikkelijke zomer
Iets wij meteorologen van gruwelen is het voorspellen van het weer maanden vooruit met wat je maar ook verzinnen kunt. In Zürich hebben ze daaraan gestalte gegeven met de verbranding van een pop. Ja inderdaad, een pop, of beter gezegd de verbranding ervan, geldt als weersvoorspelling! Dit komt allemaal samen in het evenement met de ingewikkelde naam Sechseläutern.
Dat zit zo: hoe sneller de pop (de Böogg) verbrandt, hoe beter het weer wordt in de zomer. En laat dat nu eventjes het probleem zijn. Want de pop brandde bijna niet. Moesson. De hemelsluizen waren letterlijk opengebroken. Resultaat: duizenden mensen stonden met paraplu’s en bevroren handen en voeten te wachten tot die pop eindelijk brandde. Zelfs geholpen door olie wilde het bijna niet! Conclusie: het wordt een ongelofelijke klotezomer. Maar wij meteorologen weten beter… toch? ;)
Wit goud in April
Of heeft de Böogg toch wel degelijk gelijk? Net zoals in Nederland is hier de laatste dagen van dat witte goud naar beneden gekomen, ja sneeuw! Met winterse temperaturen en hagel voelt het net alsof April tot wintermaand omgedoopt wordt…
En dat moeten de dappere lopers van de Marathon van Zürich ook geweten hebben zeg! Liefst 2 uur achter elkaar werden die lopers bekogeld met hagel, natte sneeuw enzovoort. Respect, maar ik moet wel zeggen dat ik blij ben dat ik niet heb gekozen om van die marathon mijn eerste marathon (lees: lijdensweg) te maken ;).
Een bijzondere activiteitenswitch
Enfin, geen marathon voor mij dus. Maar wie mij had verteld dat ik op diezelfde dag, op nog geen 100 meter van de marathon zelf, op de dag dat Wout Poels wielerhistorie schreef, een balletvoorstelling (!) in het Operahaus zat te bekijken had ik waarschijnlijk compleet voor gek verklaard. Maar het is toch echt zo…
Dat het dan ook nog het aanzien meer dan waard was, was nog een tweede mooie verrassing. Hoewel ik soms niet veel meer zag dan rondhuppelende mensen op een podium (ja, er zou een verhaal achter moeten zitten haha), was de combinatie met muziek erbij toch wel leuk om gezien te hebben! Ook bijzonder: de gemiddelde leeftijd in het gebouw werd door onze aanwezigheid zowaar bijna gehalveerd, maar ach, jong ben je maar zelden :p.
Und das is der Punkt, wo ich mein Blog enden möchte. Ja, es gibt viele möglichkeiten für mich um viel mehr zu schreiben, aber ich denke das dieses Blog ganz genug is für diese Monat. Auf wiedersehen! (P.S verwacht nu geen volgende hele blog in het Duits, dat wordt een te grote pijn om te schrijven voor mij, en waarschijnlijk met alle fouten erin ook een pijn voor jullie om te lezen haha)
Auf wiedersehen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
