Het na-uitwisselingsleven

Vanaf de maanden voor mijn uitwisseling tot het moment dat ik weer in Nederland was stond ik er niet bij stil… maar er is ook nog zoiets als een leven ná een uitwisseling. Natuurlijk, het leven na een uitwisseling is zowat gelijk aan het leven ervoor. Maar na een compleet ander leven vallen een paar dingen wel enorm op. Daarom komt hier nog één keer een na-uitwisselingsblog, een ode aan zowel Zwitserland als Nederland.

Drukte en drukte

Een van deze verschillen die mij hier opviel is het verschil tussen de studentenlevens in Zwitserland en Wageningen. Eén ding hadden ze beiden gemeen: beide studentelevens waren relatief druk. Alleen waar ik in Zwitserland meeste avonden vrij had (of aan studie besteedde) bestaat de zogenaamde ‘vrije avond’ in Wageningen eigenlijk gewoon niet. Gelukkig zijn het geen studieavonden, maar vooral leuke dingen! Maar het verschil is wel op zijn zachtst gezegd opvallend haha.

Gelderse schoonheid

Nog zoiets moois: als je lange tijd niet in een bepaalde omgeving bent dan begin je het veel meer te waarderen. Net zoals elk vakantieland eigenlijk mooier is dan het land waar je de hele tijd bent. Nu kan ik helaas niet zeggen dat de Wageningse Berg indrukwekkender is dan de Zwitserse. Maar op een of andere manier kon ik heel erg van de Wageningse omgeving genieten toen ik daar weer aanbeland was. Of het nu ligt aan het dorpse van Wageningen en de Veluwe in je achtertuin, of gewoon dat ik er een hele tijd niet meer ben geweest… het is grappig dat ik Wageningen ineens zo kan waarderen. Als we nu ook nog de Zwitserse bergen hierheen konden halen…

Dunglish

Wat ik in Nederland iets minder kan waarderen is Dunglish: oftewel een houterige mengelmoes van Nederlands en Engels. Laatst hoorde ik het iemand spreken in de supermarkt. Nu heb ik op zich niet zoveel tegen mensen die Engels proberen te spreken, maar het klonk op een of andere manier heel naar. Op dat moment verlangde ik weer even terug naar het onverstaanbare Schwyzerdüutsch. Een taal waar letterlijk geen touw aan vast te knopen is. Maar ja, dat moet Dunglish ook zijn voor een buitenlander. Had ik even medelijden met die persoon die het Dunglish aan moest horen… Ik vraag me af of ie ooit zal weten wat er tegen hem gezegd werd.

Treinverkeer(d)

Van klagen over Dunglish springen we nu over naar Nederlands OV. Uit mijn vorige blogs zal wel opgevallen zijn dat ik het Zwitsers OV veel meer kon waarderen dan het Nederlandse. Het stomme is alleen dat het Nederlandse OV eigenlijk zo slecht nog niet is. Als je er wat verder over nadenkt, dan zou je kunnen zeggen dat het een minpuntje van Zwitserland is: door daar te zijn geweest word ik al bijna gestrest als een trein hier een minuut te laat is. Zonder Zwitserland had ik me daar geen zorgen om gemaakt… Maar ik heb al een oplossing. Als ik nu eens naar een land ga met slechter OV dan hier… Dan kan ik me nooit meer aan het Nederlands OV irriteren haha.

Smile and close

Genoeg geklaagd weer (ik ben ook in mijn tijd in Zwitserland een echte Nederlander gebleven :p). Dat het een mooie uitwisseling was blijkt ook weer elke keer als ik eraan terug denk. Ook bij het schrijven van deze blog kan ik een glimlach niet onderdrukken. Want wat was het mooi… Wie weet komt er nog een buitenlands avontuur achteraan. Tot zover deze oer-Hollandse blog, en nu sluit ik deze blog maar op een toepasselijke manier af…

Houdoe!